BIOGRAFIJA: Gošovići - Porodična istorija

TRAŽI

Gošovići
Porodična istorija

Lista pronadenih, od 101 to 150 of 310

	BIOGRAFIJA	POVEZANO SA
101	Kćerka je Milovana Perišina Milovića sa Bezjova.	Milović, Jovana (I237)
102	Kćerka je Miraša Cunova Radosavovića iz Ptiklja.	Radosavović, Ruža (I326)
103	Kćerka je Miška Kujačića iz Spuža. Završila je ekonomski fakultet. Radi u firmu "Grawe" osigurnje.	Kujačić, Irena (I379)
104	Kćerka je MuljeteTomova Vujoševića iz Kupusaca, bratanične Ivana Đokova Vujoševića, publiciste.	Vujošević, Ljeposava (I115)
105	Kćerka je Novice Gavrova iz trećeg braka. Završila je Višu poslovnu školu. Menadžer je za časopis "Reci da". Živi i radi u Beogradu.	Gošović, Ivana N. (I260)
106	Kćerka je Pera Jovanova Milića, unuka uglednog krivodoljanina Jovana Radoševa Milića.	Milić, Milena (I136)
107	Kćerka je Petra Kinjova Ćetkovića iz Beri. Petar je nosioc Partizanske spomenice 1941.	Ćetković, Margita (I37)
108	Kćerka je Puniše Đurova i sestra brigadira (generala) Veliše Lazovića sa Stravča.	Lazović, Anđelija (I118)
109	Kćerka je Puniše Miloševa Ivanovića sa Zlatice.	Ivanović, Vidosava (I90)
110	Kćerka je Rada Jovovića,ućitelja iz Gzsinja.	Jovović, Dragana (I193)
111	kćerka je Radisava- Đaka Mitrova Gogića iz Opasanice.	Gogić, Sava (I311)
112	Kćerka je Radivoja Anđelića iz Lepenca, Mojkovc.	Anđelić, Zorka (I189)
113	Kćerka je Radivoja Đokina Viksanovića sa Bioča. Završila je srednju ekonomsku školu.Radila je i Elektrodistribuciji Pdrorica. Sada je u penziji.	Vuksanović, Ljiljana (I3)
114	Kćerka je Radovana Paunova Popovića,bratanična Stojana Nikolina, komandira Medunske čete.	Popović, Milena (I213)
115	Kćerka je Risra Ćalasana iz Mratinja-Piva. Završila je višu fizio-terapeutsku školu.	Ćalasan, Aleksandra (I19)
116	Kćerka je Sava Petrova Mitrovića sa Gornje Kržanje. Savo je bio komandir Momačke a zatim Krivodolska čete i član Okružnog bratonoškog suda.	Mitrović, Veruša (I25)
117	Kćerka je Slavka Miranovića iz Kokota- Podgorica. Završila je srednju građevinsku školu.	Miranović, Maša (I354)
118	Kćerka je Spasoja Veljova Ivanovića sa Zlatice. Njen muž Radosav je pogonuo mlad u borbi za oslobođenje Skadra. Ona se kasnije preudala za Miloša Prentića sa Cvilina. Preselili su se u Metohiju.	Ivanović, Novka (I120)
119	Kćerka je Staniše (Talja) Ilijina Pavićevića sa Ubala. Završila je srednju ekonomsku školu.	Pavićević, Gorana (I39)
120	Kćerka je Svetozara (Bata) Velizarova Saveljića iz Martinića, Danilovgrad.	Saveljić, Marija (I70)
121	Kćerka je Toka Stankova Mitrovića sa Gornje Kržanje.	Mitrović, Stana (I187)
122	Kćerka je Toška Tomovića iz Mojkovca. Razvedena je.	Tomović, Tina (I292)
123	Kćerka je Vukajla Nikolina sa Gornje Kržanje.	Jovanović, Danica (I31)
124	Kćerka Radomira Nastova Živkovića sa Ubala.	Živković, Vinka (I340)
125	Lekar je opšte prakse, specijalista akupunturolog i kozmetolog. Nakon razvoda sa Gojkom, zadržavši njegovo prezime živi sa svojim kćerkama u Zagrebu. Kreatorka je uspješne metode TEENLIFTINGA. U Zagrebu posjeduje Salon za njegu tijela i lica "Teelifting centar"	Malbaša-Gošović, Sanja (I225)
126	Lidija (1976), je ing. računarstva. Radila je u Elmag ,IN i Atlas televiziji u Podgorici Sada radi u TV Vijesti. Udata je za Danila Penda snimatelja, iz Hercegovine,Čvaljina. Imaju sinove Ognjena (14.XI 2007.god i Petra (5.VII 2014.g.)	Gošović Pendo, Lidija (I4)
127	LJako je bio ranjen u nogu. Nije imao mogućnosti da se liječi, pa je ostao teški invalid. A na kržanjskim kamenjarima trebalo je krčiti zemlju, stvarati njive i livade, obezbjeđivati uslove za opstanak i prehranu porodice i najzad, pripremati zimnicu za stoku. Uz sve to neizostati od skoro danonoćnog učešća u otporu okupatoru, u četovanju, omiljenom, dopunskom zanimanju Krivodoljana. Narodno predanje je sačuvalo podatke da LJako u tim obavezama nije izostao. U Konjskom dolu, pored šume od Bijele vode, zapadno od Bindže, Gošo je sa sinovima sagradio kolibu. Blizu im voda i drvo za ogrev, a mjesto pogodno za korišćenje pašnjaka iza Planinice, ka Pljevljima i Vučinu potoku. Tu kamena za gradnju koliba ima dosta, pa kolibe sagradiše i drugi Krivodoljani. Zidine tih koliba i sada postoje. Ovaj katun je bio kratkog vijeka. Napušten je zbog nepovoljne konfiguracije zemljišta, ograničenosti prostora, ugroženosti od kamenja koje se oburdavalo sa litica koje se nalaze iznad njega. Generacija koja je sagradila ovaj katun, ona ga je i napustila i formirala novi na Bindži. Prema predanju, LJako je sa mlađim bratom Mušikom i njegovim sinovima dugo vremena živio u jednom domaćinstvu. Ostale su priče da su bili veoma složni i da su se, nakon diobe, međusobno pomagali. Tako su nastavili i njihovi potomci. Oni slogu njeguju i unapređuju do današnjih dana. Po LJaku, njegove potomke, Krivodoljani zovu LJakići. LJaka su naslijedili sinovi: Jovan i Petar.	Gošović, Ljako (I75)
128	LJubov sin Milovan, osnovnu školu je završio na Cvilinu, a nižu srednju školu (realnu Gimnaziju) u Podgorici. On i njegova sestra Miljuša bili su članovi vaspitne grupe kojom je rukovodio komunista Vukić Gošović. Kao i drugi Gošovići, 1941. Milovan učestvuje u ustanku kao borac gerilskog odreda i partizanske čete "Rade Mučin". Po odlasku partizana u Bosnu ostaje na Kržanji i nastavlja ilegalnu borbu, da bi novembra 1943. ponovo stupio u NOV. Kada je četnički odred pod komandom Nasta Dedića, 1. marta 1942, pokušao da osvoji Kržanju, nalazio se među 17 partizana koji im se uspješno suprostaviše. To četnici ne zaboraviše, pa je, po odlasku partizana za Bosnu, sa sestrom Miljušom uhapšen i zatvoren u Medunu. Iz tih dana progona i zuluma, ostala je kao dokumenat fotografija na kojoj se, među zatvorenicima izdvaja Milovan Gošović, sa stisnutom pesnicom na sljepoočnici. Bio je to komunistički pozdrav čovjeka koji se smrti nije plašio. Maja 1943. godine stupio je u Zetski partizanski odred. Po završetku rata je živio u Podgorici i radio u vojno-teritorijalnim organima sreza. Završio je jednogodišnju vojno - političku školu u JNA. Penzionisan je 1956 god. kao kapetan. NJegova supruga Kata (1922 - 2010), rođena Jelić, domaćica, kćerka je Josa Jelića iz Knina (Hrvatska). Milovan i Kata imaju kćerku i dva sina.	Gošović, Milovan (I287)
129	Magistrirala je politikologiju.Bila je udata za Vladimira Rekovića, doktora nuklearne fizike iz Užica, na radu u CERN-u u Ženevi. Sa njim ima kćerku Mašu. Ponovo se udala za Laurenta Favrea. Iz tog braka imaju sina Zorana.	Favre, Maja (I234)
130	Magistrirao je produkciju na Fakultetu vizuelnih umjetnosti u Podgorici.Sada radi na istom fakultetu kao asistent.	Gošović, Marko Momčilov (I5)
131	Milica je kćerka Miloša Simova Rajčetića iz Donje Kržanje. Rajčetići su bogato živjeli, imali su velike posjede. Velika zaravan u Donjoj Kržanji i sada se po njima zove "Rajčetića polje"Kako su ostali bez muških potomaka Milošev brat od strica Boško Jokov je ostavio tastament da se od prodaje dijela njegove imovine napravi ikonostas Crkve u Kržanji. Iz nekog razloga tastament nije ostvaren.	Rajčetić, Milica (I26)
132	Miljan, treći sin Miloša Mušikina, bio je imućan poljoprivrednik i ugledan Krivodoljanin. Kada je Milun Jovanov poginuo na Novšićima 1879. godine preuzeo je barjak i nosio ga pred Krivodolskom četom sve dok je prispio Mališin sin Mitar. Učestvovao je u svim oslobodilačkim ratovima. Umro je u 98. godini života i sahranjen na Kržanji. NJegova žena Anđelija, kćerka Puniše Đurova, sestra je brigadira (generala) Veliše Lazovića. U braku su imali kćerku Pavu, udatu za Sava Radovanova Pavićevića na Ublima, sinove: Marka, Đura, Mijajla, Nikolu, Vojina i LJuba.	Gošović, Miljan (I117)
133	Miloš je treći sin Đura Miljanova. Po završetku učiteljske škole u Danilovgradu učiteljovao je u Goraždu, Trepči, Gluhom Dolu, Paražu, Velikoj Slatini, Đurakovcu i Valjevu. U Valjevu je u početku bio učitelj u osnovnoj školi. U hronici Borba pećkih komunista između dva rata (1918-1941), autori ističu da je učitelj Miloš Đurov, jedan od uglednih građana u Pećkom srezu. Nakon oslobođenja najprije je nakratko radio kao školski nadzornik i prosvjetni instruktor na Ubu, a potom do 1950. godine u Valjevu. Nakon toga je bio direktor Škole učenika u privredi, a zatim direktor Obrazovnog tehničkog centra. Bio je rezervni oficir Kraljevine Jugoslavije i SFRJ. Kao zamjenik a potom i komandir granične čete na albanskoj granici učestvovao u Šestoaprilskom ratu kada je sa svojom četom zauzeo talijansku karaulu nasuprot Lipovca i zarobio njenu posadu. Nosilac je ordena Sv. Save V reda, Srebrne medalje Crvenog krsta i Ordena rada II reda. Umro je iznenada u Banja Luci 6. januara 1976. godine, a sahranjen u Valjevu. U jednom od oproštajnih govora rečeno je da je Miloševa ličnost bila satkana od najuzvišenijih ljudskih vrlina. Uvijek je zračila dobrotom, razumijevanjem, plemenitošću, humanošću, ljubavlju i upornošću u radu. Vrednoća, iskrenost, ljubav i razumijevanje za djecu, mlade i sve ljude oko sebe bile su također osobine Miloševa karaktera. Miloševa supruga Jordana rođena Živković (1905-1982) bila je učiteljica. Do udaje 1927. godine službovala je u Lipljanu a potom s Milošem u Đurakovcu i Valjevu. Nosilac je dvije srebrne medalje Crvenog krsta. Jordana je rodila sedmoro djece - Tamara, Svetlana i Sofija - Sonja, umrle su u detinjstvu. Ostala djeca Stracimir, LJiljana, Tatjana i Nada stekla su akademsko obrazovanje. Miloševa kćerka LJiljana,(1929) dr. med. specijalista neuropsihijatar u penziji je najstarija Jordanina i Miloševa kćer. Gimnaziju učila u Peći i Valjevu. Medicinski fakultet diplomirala u Zagrebu. Udata je za dr. Leonarda Heniga, neuropsihijatra u Zadru. Srednja Miloševa kćerka Tatjana - Tanja (1939-1991) dipl.ing. agronomije. Osnovnu školu i gimnaziju učila i maturirala u Valjevu. Od diplomiranja do smrti radila je u Poljoprivrednom kombinatu Beograd. Sa suprugom Milanom Paunićem, dipl. politologom, rodila je dvoje djece, Vladimira (1978) Dr. arhitekture i Anju (1981), profesoricu španskog i engleskog jezika. Nada (1941), treća Miloševa kćerka je dipl. ing. elektrotehnike. Specijalista je za mikroelektronske tehnologije u kojima se ponovljeno specijalizirala u SAD. Osnivač je i višegodišnji stručni voditelj i savjetnik Laboratorije (OUR-a) za mikroelektroniku preduzeća Rudi Čajevac u Banja Luci, prve takve laboratorije u SFRJ. Nije udata, živi u Beogradu.	Gošović, Miloš (I207)
134	Miloš je završio srednju zubotehnoičku školu. Živi u Podgorici. Radi u stomatološkoj ordinaciji koju je naslijedio od oca. NJegova supruga Milena Mrdak rođena je 24.08.1985. u Pljevljima, ekonomista.Imaju sina Davida /2016/.	Gošović, Miloš M (I279)
135	Miloš, četvrti Vojinov sin, 1941. godine stupa u partizane i učestvuje u ustanku kao borac gerilskog odreda, skojevac. Marta 1942. je jedan od sedamnaestorice partizana na Kržanjskim bilima koji nijesu dozvolili četnicima da zauzmu selo i u njemu uspostave vlast. Kad su četnici uspjeli da izvrše prevlast u Kučima ostao je kod svoje kuće i nastavio ilegalnu borbu kao pripadnik partizanskog pokreta. Početkom novembra 1943 je stupio u Petu crnogorsku proletersku brigadu i u njoj ostao do kraja rata. Poslije oslobođenja je radio u vojno-teritoriijalnim organima. Penzionisan je u činu potpukovnika. Umro je i sahranjen u Podgorici. NJegova supruga Danica (1922-2002), poštanski službenik, kćerka je Jovana Bulatovića iz Kolašina. U braku sa njime imala je dvije kćerke i sina Miodraga-Dragog. Najstarija Milodarka - Keka (1951), diplomirani ekonomista, udata je za Dragana Sekulića, takođe ekonomistu iz Bjelopavlića. Živi i radi u Budvi. Mlađa njihova kćerka Olga (1960), takođe diplomirani ekonomista, udata je za Nedžada Tuzovića ekonomistu iz Podgorice.	Gošović, Miloš V (I242)
136	Milošev sin, Miodrag - Dragi dr stomatologije, specijalista zubne protetike, major. Bio je vlasnik privatne stomatološke ordinacije, gdje je i radio sve do iznenadne smrti 8. jula 2002. godine. NJegova supruga Olivera, Caca (1957), apsolvent je prava, kćerka Ilije Balandžića iz Plužina. Miodragova i Oliverina djeca: Jelena (1980), dr stomatologije, srednja Danijela (1983) i sin Miloš (1985) su zubotehničari.	Gošović, Miodrag M (I275)
137	Milun, drugi sin Jovana LJakova bio je zemljoradnik, narodni guslar. Poginuo je na Novšićima 1879. godine kao barjaktar krivodolske čete. Barjak je naslijedio od Mališe Petrova, koji je poginuo u Vrbici 1876.godine. U braku sa Stakom, odivom Pavićevića sa Ubala, imao je sina Milića,282) koji je mlad umro i 3 kćerke: najstarija se udala za Mijajla Radeva Rašovića na Momču, srednja, Ilinka, za Bogdana Novičina Milića u LJeljicama, a najmlađa Miruna za Sekula-Sejda Beljanova Sekulovića u Brskutu, koji je poginuo za vrijeme austrougarske okupacije. NJen i Sejdov sin Veljo je bio pukovnik u francuskoj vojsci i nosilac je Legije časti.	Gošović, Milun (I78)
138	Mirko je završio srednju školu. Tragično je stradao.	Gošović, Mirko M (I157)
139	Mitar je bio po zanimanju vozač. Radio je u MUP-u u Podgorici. NJegova supruga LJiljana (1966) kćerka Milorada Vuksanovića sa Bioča, radi u "Montenegroairlines" u Podgorici. Imaju četvoro djece: kćerke Milicu (1987), Milenu (1989) i Maju (1990) i sina Veljka. Milica je završila Ekonomsku školu, Milena srednju Mašinsku školu udata je za Deja Rosandića i ima kćerku. a Maja je završila Trgovinsku školu. Studira Menadžment u Baru. Udata je za Bojana Paunovića, ima kćerku Mašu i sina.	Gošović, Mitar Milanov (I57)
140	Mlađi Gavrov sin Dragan, vanredni je student prava, vlasnik je privatne firme „Interpromm“. Živi u Beogradu. NJegova supruga, Vesna (1958), profesor svjetske književnosti, kćerka je Luke Sredanovića iz Nikšića. U braku sa njom Dragan ima sina: Vojina i kćerku Bojanu. Bojana (1983) je student pete godine arhitekture u Beogradu.	Gošović, Dragan G (I252)
141	Mlađi Milovanov sin Radovan je mašinski tehničar. Radi u Kombinatu Aluminijuma u Podgorici. Supruga mu je Tina Tomović (1963) kćerka Toška Tomovića iz Mojkovca. Imaju četvoro djece: Marija (1985), student, udata je za Bojana Jankovića, Anđela (1987) i Slađana (1991) učenice srednje, a Dragana (1997) učenica osnovne škole.	Gošović, Radovan M (I291)
142	Najmlađem Markovom sinu dadoše ime poginulog Đoka Miloševa. Kad je odslužio vojsku, Đoko je primljen u žandarmeriju. Do Drugog svjetskog rata službovao je po Dalmaciji, Bosni i Hercegovini. Na Kržanju se vratio poslije kapitulacije Jugoslavije 1941. godine. Učestvovao je u Trinajestojulskom ustanku. Kasnije je bio obavještajni oficir u Drugom udarnom korpusu NOVJ. Od eksplozije bombe ostao je bez šake desne ruke. Po ratu je bio potpredsjednik, a zatim predsjednik Republičkog odbora ratnih vojnih invalida Crne Gore. Godine 1949. je uhapšen kao pristalica Rezolucije Informbiroa. Regulisao je penziju i oženio se u odmaklim godinama sa Zorkom (1926-2001) kćerkom Radivoja Anđelića iz Lepenca (Mojkovac). Poslednje godine je proveo u Podgorici, gdje je umro. U braku sa Zorkom Đoko ima tri sina: Danila, Nikolu i Sava.	Gošović, Đoko Markov (I184)
143	Najmlađi Jovanov sin, Dragutin – Taro, završio srednju elektrotehničku školu. Bio je službenik u Seizmološkom zavodu Crne Gore. Sada je vlasnik firme Tareks u Podgorici. U braku sa Zoricom (1964-2014), kćerkom Branka Đurišića iz Podgorice, ima dva sina: Jovana i Luku i kćerku Ivanu (1987). Završila je Magistarske studije na Ekonomskom fakultetu u Podgorici. Radila je u firmi „Rokšped“ u Podgorici. Sada radi u firmi "Ljetopis Automotive"	Gošović, Dragutin J (I9)
144	Najmlađi Petrov sin Milan, završio je osnovnu školu, a potom se bavio zemljoradnjom. Invalidski je penzioner. Nekoliko godina, poslije Drugog svjetskog rata bio je odbornik u selu i sekretar partijske organizacije. NJegova supruga, Zorka (1928), kćerka je Joka Bojova Manojlovića, dugogodišnjeg kmeta u Kržanji, domaćica. U braku sa Zorkom ima kćerku Roksandu – Bebu i sina Mitra. Roksanda – Beba (1961) je udata za Milana Miletina Lakovića na Medunu.	Gošovič, Milan (I33)
145	Najmlađi Simov sin, Vladimir, putar u penziji, živio je u Kržanji. NJegova supruga Dragica (1946), domaćica, kćerka Miljana Adžića sa Slacka (Lijeva Rijeka). Imaju četvoro djece: Vesnu, Milutina-Buda, Žarka i Veselina. Vesna (1968) udata je za Mila Miličkovića. Živi u Podgorici.	Gošović, Vladimir (I150)
146	Najmlađi sin Miljana Miloševa, LJubo takođe je bio zemljoradnik. Poznat je kao čovjek tihe naravi, odmjeren, gostoljubiv. Oženio se u četrdesetoj godini. NJegova supruga Mitra (1896-1972) je kćerka Maksima Blažijina Jovovića sa Momča. Oboje su umrli i sahranjeni na Kržanji. LJubo je sa braćom, učestvovao u Balkanskim ratovima, a zatim i u Prvom svjetskom ratu. Kad su Italijani i NJemci okupirali Crnu Goru, aprila 1941, imao je 63. godine, narušeno zdravlje i brojnu porodicu – četiri kćerke i sina. Najstarija Milja (1919-1937), Miljuša (1923-1977) se udade za Miljana Vujoševića-Đurića u Zagredu, a Darinka (1925-2001) uze Paja Vukajlovića iz okoline Vukovara. Ilinka (1928-2007) udata za Radonju Novakova Popovića na Cvilinu.	Gošović, Ljubo (I202)
147	Najmlađi sin Mitra Mališina, Jovan, bavio se zemljoradnjom, a poslije Drugog svjetskog rata, po osnovu učešća u NOB-i je dobio boračku penziju. NJegova supruga Draga (1919-2004) je kćerka Arsa Velišina Popovića sa Cvilina. NJen brat Branko je Dr književnosti, akademik Crnogorske akademije nauka i umjetnosti. Jovan je bio dobar domaćin, uredan, pametan čovjek. U braku sa Dragom ima dvije kćeri: Olgu i Milevu i sinove: Momčila, Dragišu-Pera i Dragutina – Tara. Olga (1940) je domaćica, udata za Veljka Milića oficira JNA, majka dva sina i tri kćerke, nastanjena u Podgorici. Mlađa Mileva (1943) je takođe domaćica. Udata za Veljka Božovića na Ublima.	Gošović, Jovan M (I6)
148	Najmlađi sin Todora Miloševa, Simo, zemljoradnik, bio je pametan Krivodoljanin, dobar domaćin. Učestvovao je u Balkanskim ratovima, kao i u Prvom svjetskom ratu. Poginuo je u 63. godini života od oburdanog kamena u Planinici Redžića, nedaleko od Bindže, u Komovima. Sudbina je htjela da izdahne u tim divnim predjelima gdje je umro i njegov otac. NJegova žena, Milena (1897-1984) je kćerka Pera Jovanova, unuka uglednog Krivodoljanina-Jovana Radoševa Milića. Milena je u braku sa Simom imala 14 djece. Četvoro je nekršteno umrlo ubrzo po rođenju, a četvoro je živjelo 12 do 24 mjeseca. Ostala su šestoro: Milisav, Milentije, Đorđije-Đono, Svetozar, Vladimir i Kosa. Ni jedna druga, od žena Gošovića, nije imala toliko djece. Život joj je bio težak kao i ostalima. Nosila je vodu sa Korita, često i drva donosila na leđima. Umrla je u 87. godini života, bez bore na licu, lica zategnuta kao u djevojke, nikad bolesna. Kosa (1935), domaćica, udata je za Luku Vasova Rašovića u Podgorici.	Gošović, Simo T (I131)
149	Najstariji Jovanov sin Momčilo osnovnu školu je pohađao na Cvilinu, a srednju Elektro-tehničku školu u Podgorici. Zbog nemanja materijalnih uslova da završi studije na Elektro-tehničkom fakultetu, prekinuo školovanje i radio Elektrodistribuciji u Podgorici do penzionisanja 2010 godine. Jako je omiljen u Kučima i u njegovom radnom kolektivu. Jedan je od organizatora i učesnik kulturnih manifestacija u opštini Podgorica. NJegova supruga LJiljana (1953), službenica, penzionisana 2010 godine, kćerka je Radivoja Vuksanovića sa Bioča. Imaju troje djece: Gorana, Lidiju i Marka. Momčilova ćerka Lidija (1976), ing. računarstva. Radila u Atlas televiziji u Podgorici. Udata je za Danila Penda snimatelja, iz Hercegovine. Imaju sinove Ognjena i Petra.	Gošović, Momčilo (I2)
150	Najstariji Milivojev sin, Branko, autoprevoznik, saobraćajni tehničar, rezervni poručnik JNA. U braku sa Dragicom (1959), koja je završila srednju hemijsku školu, kćerkom Sava Pavleva Jovovića s Momča, ima tri sina i kćerku: Predraga-Peđu, Blaža, Miodraga i Milenu. Kćerka Milena rođena je 1993, završila je trgovinsku školu. Udata je za Petra Dragovića, saobraćajnog tehničara u Podgoricu. Branko i Dragica su imali još dvoje djece: kćerku Maju (1980 - 1980) i nekrštenog sina 1982 oboje umrlo odmah po rođenju.	Gošović, Branko (I327)