| |
|
Gošovići
Porodična istorija
|
 |
|
Lista pronadenih, od 1 to 50 of 310
| |
BIOGRAFIJA |
POVEZANO SA |
| 1 |
Gimnaziju je učila u Beogradu i Čikagu, gdje je maturilala.Diplpmirala je engleski jezik i književnost na Filološkom fakultetu u Beogradu. Od 1967. god. radila je u Tanjugu kao prevodilac i lektor. Penzionisana je 2002 god. Živi u Beogradu. | Gošović, Svetlana (I231)
|
| 2 |
Umrla je u ranom djetinstvu. | Gošović, Sofija (I220)
|
| 3 |
Umrla je u ranom djetinstvu. | Gošović, Tamara (I219)
|
| 4 |
Umrla je u ranom djetinstvu. | Gošović, Svetlana (I221)
|
| 5 |
Završio je Gimnaziju u Podgorici i Medicinski fakultet u Beogradu. | Gošović, Luka Dragutinov (I18)
|
| 6 |
Domaćica,nije se udavala. | Gošović, Mileva (I247)
|
| 7 |
Drugi sin Petra LJakova, Mališa bio je zemljordnik.
Naslijedio je barjak i očeve osobine, pa je mlad, u borbi protiv Turaka poginuo, 1876. godine na fortice pod Stubicom, u Vrbici.
U braku sa Planom, kćerkom Neša Lukina Savovića s Momča, imao je dvije kćeri Petranu i Anđu i sina Mitra.
Starija kćerka, Petrana, prvo je udata za Miloša Tokova Mitrovića pa za Novicu Mišova Milovića na Bezjovu, a Anđa (1876-1962) za Mirka Mitrovića sa Gornjeg Momča i u braku s njim je imala četiri sina (Zariju, Nasta, Nikolu i Jovicu) i tri kćerke.
| Gošović, Mališa (I61)
|
| 8 |
.
Milutin-Mago, treći, najmlađi sin Jovana LJakova, zemljoradnik, neoženjen, pogibe u 21. godini života (ubio ga je Milun, njegov brat).
Oplakujući ga, jedna tužbalica je naricala: „Kudije ti iđaše, gora grane podizaše, kudije ti iđaše, sunce goru grijaše“. Iz priča i riječi ove tužbalice vidi se da je bio lijep i dobar momak. | Gošović, Milutin (I77)
|
| 9 |
). Drugi Petrov sin Tomaš – Toća, zemljoradnik, bio je skojevac član vaspitne grupe.
Učestvovao je u ustanku 1941, kao borac gerilskog odreda i partizanske čete Rade Mučin. Od 1943. godine bio je borac Šeste crnogorske brigade sve do smrti od upale pluća iste godine | Gošovič, Tomaš (I28)
|
| 10 |
). Drugi sin Mitra Mališina, Veljko, osnovnu školu je završio na Ublima, gimnaziju u Podgorici, a Pravni fakultet u Beogradu. U toku školovanja se izdržavao, uglavnom, od sredstava koja je dobijao spremajući učenike.
Mlad je primljen za člana Komunističke partije, pa je rano počeo politički da djeluje, kako među studentima, tako i u Kučima, gdje je provodio ljetnje ferije. Podsjećajući na političko djelovanje prve komunističke ćelije u Kučima, koja je formirana 1920. godine, Miljan Jokanović ističe da je bila ojačana sa još četiri člana od kojih su dvojica Krivodoljani, Gošovići: Stefan Đurov i Veljko Mitrov.
Odmah nakon završetka studija Kuči su Veljka delegirali za člana Komisije koja je gazdovala šumama u Komovima. Bio je zapažen njegov doprinos uspješnom radu Komisije i unapređenju i zaštiti plemenskih šuma.
Rano je obolio i u 27-oj godini umro. NJegovoj sahrani su prisustvovali mnogi Kuči, komunisti i intelektualci iz podgoričkog sreza.
U sjećanjima su ostale priče o masovnom učešću naroda prilikom njegove sahrane, o suzama i isticanju njegovih vrlina, ljudskih i intelektualnih vrijednosti.
Nije bio oženjen.
| Gošovič, Veljko (I24)
|
| 11 |
). Mališu Petrova je naslijedio Mitar. I on je nosio barjak pred Krivodolskom četom kada je Gornjokučki bataljon bio u sastavu Zetske brigade 1912. i 1913. godine.
Krivodoljanima je ostao u sjećanju kao staložen, pošten i omiljen čovjek. Znao je, na tradicionalan način, dobro da leleče pa su ga Krivodoljani, isturali da u ime njih leleče. Odlikovan je Ordenom Svetog Save.
U braku sa Verušom (†1956), kćerkom Sava Petrova Mitrovića s Gornje Kržanje, (komandira Momčanske, a zatim Krivodolske čete i člana Okružnog bratonoškog suda).
Mitar je imao pet kćeri: najstarija Femija (1893-1983) je udata za Stefana Radojeva Popovića sa Cvilina, dobrog domaćina, druga, Senija (1896-1977) za Mila Jankova Radosavovića, uglednog Ptikljanina, treća, Stefa (1911-1992), za Miletu Perova Popovića, učitelja iz Doljana, uvaženog Kuča, koji je rukovodio organizacijom korišćenja kučkih planina i bio član Komisije za razgraničenje sa Albanijom. Četvrta Bojana (1916-1998) bila je udata za za Peka Bojova Mijovića, jednog od najboljih domaćina u Kučima, a peta Marija (1894-1928) za uvaženog Krivodoljanina, Blaga Matova Nikolića. Sve pet, jako dobre odive, porodile su dobar porod od kojih treba istaći Miletu Stefanova Popovića, koji prilikom smrtnog ranjavanja na Sutjesci 1943. godine reče drugovima: „Kažite mojima da ih nijesam osramotio“. Zatim omiljenog učitelja Miloša Radosavovića, koga Italijani i četnici strijeljaše u Baru 1943. godine, Iva Miletina, novinara Tanjuga i Pauna Mijovića, pravnika.
Mitar Mališin je imao i tri sina: Petra, Veljka i Jovana.
| Gošović, Mitar (I22)
|
| 12 |
). Najstariji Petrov sin Raško, bio je zemljoradnik.
Između dva svjetska rata pripadao je vaspitnoj grupi kojom su rukovodili komunisti – Vukić Gošović i Miloš Radosavović. Član je SKOJ-a od 194o.god. Učesnik je u Trinajestojulskom ustanku 1941. godine kao borac gerilskog odreda i partizanske čete Rade Mučin, a zatim u Pljevaljskoj bici. Na dan formiranja stupio je u Prvu proletersku brigadu i u njoj ostao do smrti. Razbolio se od tifusa na dužnosti puškomitraljesca i umro u Drinićima, februara 1943. godine. | Gošovič, Raško (I27)
|
| 13 |
). Radisav, drugi sin Arsa Ilijina, radnik, komunista, nije ženjen.
Uhapšen je 1941. godine u Peći (Metohija) i interniran u Italiju. Utekao je iz logora, povezao se sa italijanskim partizanima i uz njihovu pomoć prešao u našu zemlju kod Škofje Loke početkom 1943. godine. Tamo je stupio u XIV. proletersku brigadu Tone Tomčič, u kojoj je poginuo kod Kočevlja kao komandant bataljona. | Gošović, Radisav (I89)
|
| 14 |
).Radi u CEDIS u Podgorici. NJegova supruga Gorana (1966) kćerka Staniše Pavićevića sa Ubala, završila je srednju ekonomsku školu.
Imaju sina Petra i kćerke: Danijelu (1987) i Saru (2002). Danijela se bavi odbojkom. Diplomirani ekonomista. Sara je učenica gimnazije "Slobodan Ške3rović"
| Gošović, Danilo (I36)
|
| 15 |
Andrija je radio kao električar u firmi Energomontaža, a nekoliko godina kao autoprevoznik. Sada je vlasnik firme „Ansastrade“ u Podgorici.
NJegova supruga Mira (1955) je trgovac. Kćerka je Petra Ćetkovića, nosioca Partizanske spomenice 1941. U braku sa njom ima dvije kćerke: Andrijanu (1976), vlasnicu butika u Budvi i Sanju (1989) doktora farmacije koja je udata za Radišu Bujoševića, sa kojim ima kćerku Luciju.
Andrija živi u Podgorici i ima sina Aleksandra – Sašu. | Gošović, Andrija (I35)
|
| 16 |
Apsolvent je prava. Kćerka je Ilije Balandžića iz Plužina. | Balandžić, Olivera (I276)
|
| 17 |
Arso je bio, zemljoradnik. Učestvovao je u balkanskim ratovima i Prvom svjetskom ratu. Bio je uspješan kmet u Kržanji i istovremeno predsjednik školskog odbora.
U braku sa Vidosavom, kćerkom Puniše Ivanovića brataničnom Đoka barjaktara, sa Zlatice, imao je dva sina Radomira i Radisava i pet kćeri.
Najstarija Krstinja, rođena 1903, umrla je 1953. godine. U braku sa Batrićem Božovićem imala je kćerku Danicu a u drugom braku s Pavićem Mićkovićem iz Bezjova rodila je dva sina: Draga i Mima. Đurđa (1909-1959) je bila udata za Stefana Milovića, sa kojim je rodila sina Dragišu, ekonomista, i kćerku Dragicu. Najmlađa Vukosava, (1914.-1970.), bila je udata za Luku Ćetkovića iz Kolašina, od kojeg je razvedena. Majka je jednog djeteta – Jovice. Ona je učesnik NOR-a od 1941, bila borac Pete i Prve crnogorske proleterske brigade. Hapšena je 1949. godine kao pristalica Informbiroa u vrijeme kada je radila u miliciji. To je bio razlog za razvod braka.
Dvije Arsove kćerke: Leposava i Jelica umrle su od šarlaha prije odlaska u školu i sahranjene na Kržanji.
| Gošović, Arso (I81)
|
| 18 |
Baco, po zanimanju zemljoradnik, živio je 38 godina. Učestvovao je u balkanskim ratovima i poginuo u Šalji (Albanija). Ostale su mu supruga Vidosava, kćerka Radonje Stanišina Pavićevića sa Ubala i kćerka LJubica, koja se udala za Radoša Bajova Milića u LJeljice. Našim generacijama Radoš osta u sjećanju kao iskren prijatelj, čovjek vesele naravi, dobrodušan, društven. LJubica je umrla 1969. godine ostavivši sina Dušana i kćerke Milku i Darinku.
| Gošović, Baco (I124)
|
| 19 |
Bila je druga žena Novice Gavrova. Iz braka sa njom ima sina Borisa. | Petrović, Radmila (I255)
|
| 20 |
Bila je poštanski službenik.
Kćeka je Jovana Bulatovića iz Kolašina. | Bulatović, Danica (I272)
|
| 21 |
Bila je udata za Bojana Jankovića. | Janković, Marija (I293)
|
| 22 |
Boris je vlasnik štamparije Golbiprint.
Živi i radi u Podgorici.
Borisova supruga Ana (1976), pravnik, kćerka Dragutina Rakočevića iz Kolašina. U braku sa Anom, Borisovo prvo dijete je kćerka Iva,rođena 2007. učenica osnovne škole.
| Gošović, Boris (I351)
|
| 23 |
Božina Milić u knjizi Kuči u Crnoj Gori str. 109 piše da je Jakov Milošev pripadao najistaknutijim Krivodoljanima. On je kaže Milentije Gošović, sa Jovanom LJakovim i Jovanom Radoševim, učestvovao u pomiri rođaka vojvode Miljana Vukova i Pavićevića sa Ubala.
Poginuo je u borbi na Novšićima 1879. godine. U tom boju je, u toku jednog dana, poginulo 17 Krivodoljana, među kojima i njegovi rođaci: Milun i Ilija, sinovi Jovana LJakova, njegova braća od strica. Ostali su na bojnom polju nesahranjeni.
Jakov se mlad oženio. NJegova supruga Doka (†1890.) kćerka je Janka – Pulja Spasojeva, sestra Vuksana Lazovića, dugogodišnjeg komandira stravčanske čete. I ona je, oko deset godina poslije Jakovove smrti tragično završila svoj život. Priča o njenoj smrti pod naslovom “Smrt devet Krivodolskih žena” je objavljena u poglavlju Narodne priče.
Tako su Jakovova maloljetna djeca: Boško, Radosav, Savna i Milosava ostala nezbrinuta siročad bez oba roditelja.
Jakovove kćerke se mlade udadoše: Savna (1877-1962) za Maksima Novakova Krkelića iz Lutova i rodi dva sina: Blažo, učitelj, Pavić, inžinjer i dvije kćerke: Blaga, učiteljica i Stefa, domaćica. Savna ostavi amanet da se sa njenim potomstvom održavaju bratske veze. Milosava (1879 - 1975) se udala za Jovana Ćetkovića u Donjoj Kržanji i sa njim imala dva sina Arsa (poginuo 1942.) i Božinu (mlad umro) i kćerku Slavku udatu za Blaža Perovića u Donjoj Kržanji.
| Gošović, Jakov (I119)
|
| 24 |
Božo je drugi sin Vojina Miljanova. Po zanimanju je zemljoradnik. Učestvovao je u aprilskom ratu 1941, u sastavu 6. eskadrile 2. vazduhoplovnog puka, kao i u narodnom ustanku jula iste godine. Poslije Pljevaljske bitke je stupio u Prvu proletersku brigadu. Potom je bio na odgovornim dužnostima pri Vrhovnom štabu, pa u jedinicama komandir čete i komandant bataljona, da bi po oslobođenju obavljao dužnosti načelnika štaba brigade, šefa personalnog odsjeka divizije, pomoćnika načelnika personalnog Odjeljenja u Korpusu i druge dužnosti.
Završio je Višu vojnu akademiju. Zbog teške i neizlečive bolesti penzionisan je u činu pukovnika. Nosilac je Partizanske spomenice 1941 i nekoliko ratnih i mirnodopskih odlikovanja.
Umro je i sahranjen u Beogradu. LJudi ga pamte kao neumornog pregaoca, plemenitog čovjeka, dobrog druga, dostojanstvenog oficira.
NJegova supruga Dara (1928) je kćerka Ivana Rašovića iz Fundine. Živi u Beogradu.
Božove kćerke: Nadežda - Cica (1947), diplomirala je sociologiju. Sa kćerkom živi u Beogradu, a Branka-Beba (1955), završila pedagošku školu, smjer likovno obrazovanje. U braku sa Milenkom Popovićem ima troje djece. Razvedena je, i sada živi u Kanadi. Radi kao nastavnik likovnog obrazovanja.
| Gošović, Božo (I244)
|
| 25 |
Branislav - Bane, rođen je u Beogradu gdje je završio osnovnu školu. Gimnaziju je pohađao u Beogradu, Rimu i Čikagu, gdje je i maturirao. Političke nauke studirao i diplomirao u Čikagu. Doktorirao na poznatom Kalifornija univerzitetu Berkeleu (SAD). Nakon doktorata (1968-70) radio je kao instruktor (asistent) na Odsjeku političkih nauka Kalifornijskog univerziteta - Berkeleu. Kao afirmisani nezavisni stručnjak 1971. godine primljen na rad u Ujedinjene nacije. U raznim oranizacijama OUN od 1971 - do 1985 (UNCTAD, UNEP, ECLAC) službovao u Ženevi, Najrobiu i Santiagu, Čile. Od 1985. godine, OUN, ga dodjeljuje Svjetskoj komisiji za okolinu i razvoj (WCED), a 1987 komisiji, centru za jug u Ženevi, kojom je od osnivanja do smrti rukovodio bivši predsjednik Tanzanije, NJerere. Bio je šef Sekretarijata Centra za Jug od 1990 do penzionisanja 2006 god. Govori engleski, francuski i italijanski a zatim španski i ruski. Napisao je monografiju UNCTAD: North-South Encounter, International Conciliation, 1986,80 pp. te knjige UNCTAD: Conflict and Compromise, Sijthof, Leiden, the Netherlands, 1972 i The Quest for Word Environment Co-operation, the Case of the UN Global Environmental Monitoring System, Routledge, London and New York, 1992. Uz to je na engleskom jeziku napisao brojne elaborate, stručne i naučne radove među kojima su neki prevedeni na ruski, kineski, španski i arapski jezik.
Branislavova supruga LJerka (1950) dipl. sociolog, kćerka je dr Slavka Komara, bivšeg ministra poljoprivrede u Vladi Savezne Republike Jugoslavije, nosioca ordena Narodnog heroja i Ordena junaka socijalističkog rada. Radila je u OUN u Ženevi, u penziji od 2012.
Branislav i LJerka imaju dvoje djece; kćerku Maju (1979), magistra politologije i sina Mašana (1983), diplomiranog politologa. Maja je bila udata za Vladimira Rekovića dr nuklearne fizike iz Užica, na radu u CERN-u u Ženevi. Imaju kćerku Mašu.
| Gošović, Branislav (I232)
|
| 26 |
Četvrti Simov sin Svetozar bio je trgovac a sada penzioner. NJegova supruga Dušanka Vojinova Stijepović (1948) je domaćica iz Vilića kod Pljevalja. Ima tri kćerke: Svetlana (1973), završila srednju ekonomsku školu, bila je udata za Zvonka Raičevića, ugostiteljskog tehničara iz LJeškopolja. U braku sa njim ima dvije kćerke. Razvedena je. Radi kao trgovac u privatnom preduzeću Bar-kod u Podgorici. Ponovo se udala za Dragana Mirkovića. Slavica (1974), diplomirala je ruski jezik i književnost. Udata je za Vuka Vladimirova Kekovića menadžera iz Zagarča, nastanjena u Podgorici. Treća Jelena (1979), diplomirala je srpski jezik i književnost i udala se za Nikolu Perovića, pravnika na radu u fondu PIO u Podgorici. | Gošović, Svetozar (I149)
|
| 27 |
Četvrti sin Blaža Boškova, Novak, vanredno je studirao na Višoj tehničkoj školi, rezervni poručnik. Bio je upravnik pogona u Hemijskoj industriji „Elastik“.
NJegova supruga Dragica (1949), trgovac, sada penzionerka, kćerka je Mitra Krstova Barovića iz Bandića – Danilovgrad.
U braku sa Dragicom Novak ima dvije kćeri i sina. Najstarija kćerka Lidija (1968) je dipl. ekonomista, udata za Simeona – Sima Svetozarova Matovića iz Banjana, dipl. ing. niskogradnje, a mlađa Biljana, rođena 1977. godine, vaspitačica predškolskog obrazovanja udata za Aleksandra – Sašu Petrova, Krcalovića u Podgorici, menadžera prodaje.
| Gošović, Novak (I318)
|
| 28 |
Danilo je vanredni student elektrotehnike (apsolvent). Nije oženjen. Živi u Podgorici. | Gošović, Danilo (I190)
|
| 29 |
Dipl. ing. informatike, bavi se WEB dizajnom
Radi u Ministarstvu Odbrane Crne Gore.
NJegova supruga Aleksandra - Sandra (1979), završila je višu fizio - terapeutsku školu, Kćerka je Rista Ćalasana iz Mratinja – Piva.
U braku sa Aleksandrom Goran ima dva sina: Jakšu i Aleksu.
| Gošović, Goran (I1)
|
| 30 |
Diplomirala je agronomiju. Osnovnu školu i gimnaziju završila je u Valjevu. Radila je u "Poljoprivrednom kombinatu Beograd"
Sa suprugom Milanom Paunićem, dipl. politologom rodila je dvoje djece: Vladimira (1978) Dr. arhitekture i Anju (1981) profesoricu španskog i engleskog jezika. | Paunić, Tatjana (I218)
|
| 31 |
Diplomirala je agronomiju.Udata je za Dr. Milana Mijovića, hirurga.Jedno vrijeme bio je direktor Kliničkog centra u Podgorici, sada radi u Beogradu. | Mijović, Gordana (I160)
|
| 32 |
Diplomirala je arhitekturu u Beogradu. | Gošović, Bojana (I359)
|
| 33 |
Diplomirala je ekonomiju. Radi u Skupštini CG. | Mrdak, Milena (I280)
|
| 34 |
Diplomirala je ekonomiju. Supruga je Mladena Milutinovića, pravnika, v.d. direktora i glavnog i odgovornog urdnika dnevnog lista "DAN". | Milutinović, Mirjana (I161)
|
| 35 |
Diplomirala je ekonomiju.Ima privatnu agenciju za vođenje knjigovodstva.Aktivno se bavila odbojkom. | Gošović, Danijela (I41)
|
| 36 |
Diplomirala je ekonomiju.Udata je za Dragana Sekulića iz Bjelopavlića. Žive u Budvi. | Sekulić, Milodarka (I273)
|
| 37 |
Diplomirala je na ekonomskom fakultetu. Udata je za Nedžada Tuzivića, ekonomistu iz Podgorice. | Tuzović, Olga (I274)
|
| 38 |
Diplomirala je na Filozovskom fakultetu u Nikšiću na odsjeku jezik i književnost. Udata je za Nikolu Perovića, pravnika, na radu u fondu PIO u Podgorici. Radi u osnovnoj školi "Vladimir Nazor"
Bavi se književnim radom. Objavila je romane: "Bijeg iz vrzinog kola", "Miraz", "Priče za djecu" i dr. | Perović, Jelena (I165)
|
| 39 |
Diplomirala je ruski jezik i književnost. Udata je za Vuka Vladimirova Kekovića,menadžera, iz Zagarča. | Keković, Slavica (I164)
|
| 40 |
Diplomirala je sociologiju. Kćerka je Dr. Slavka Komara, bivšeg ministra poljoprivrede u Vladi Savezne Republike Jugoslavije, nosioca ordena Narodnog heroja i Ordena junka socijalističkog rada.
Radila je u OUN u Ženevi. U penziji je od 2012.god. | Komar, Ljerka (I233)
|
| 41 |
Diplomirala je sociologiju. Sa kćerkom živi u Beogradu. | Gošović, Nadežda (I267)
|
| 42 |
Diplomirani ekonomista. Radi u privatnoj firmi "Ledo"
Aktivno se bavi odbojkom. | Gošović, Petar (I40)
|
| 43 |
Diplomirani inžener elektrotehnike. Radi u Elektrodistribuciji Podgorica. Rodom je iz Pljevalja. | Zuković, Sanja (I361)
|
| 44 |
Diplomirani je ekonomista. Udata je za Simeona- Sima Matovića iz Banjana, dipl. ing niskogradnje. Imaju dvoje djece. | Matović, Lidija (I349)
|
| 45 |
Diplomirani je inženjer elektrotehnike.Specijalista je za mikroelektronske tehnologije u kojima se ponovljeno specijalizirala u SAD.
Osnivač je i višegodišnji stručni voditelj i savjetnik Laboratorije za mikroelektroniku preduzeća "Rudi Čajevac" u Banja Luci, prve takve laboratorije u bivšoj SFRJ.
Nije udata, živi u Beogradu. | Gošović, Nada (I222)
|
| 46 |
Diplomirani je inženjer pomorskog saobraćaja. Udata je za Milana Mitrova Vućkovića, ekonomistu, komercijalnog direktora Jugopetrola u Kotoru.
U braku sa njim ima dva sina: Petra i Martina. | Vučković, Vjera (I322)
|
| 47 |
Diplomirani je psiholog. Radila je u Gimnaziji "Slobodan Škerović" u Podgorici.
Sada je imenovana za vršioca dužnosti Generalne direktorice direktorata za gimnazijsko i strućno obrazovanje pri Ministarstvu prosvjete. | Gošović, Marija (I13)
|
| 48 |
Diplomirani pravnik. Kćerka je Dragutina Rakočevića iz Kolašina. | Rakočević, Ana (I352)
|
| 49 |
Doktor je farmacije. Udata je za Radišu (Rada) Stankova Bujoševica. U braku sa njim ima kćerku Luciju i sina Andriju. | Bujošević, Sanja (I45)
|
| 50 |
Doktor je medicine, specijalista neuropsihijatrije.Sada je u penziji.Gimnaziju je učila u Peći i Valjevu a diplomirala je na Medicinskom fakultetu u Zagrebu.
Udata je za Dr.Leonarda Heniga, neuropsihijatra u Zadru. | Henig, Ljiljana (I217)
|
|
|
|
