| |
|
Gošovići
Porodična istorija
|
 |
|
 1901 - 1976 (75 god.)
-
| PREZIME I IME |
Miloš Gošović |
| ROÐENJE |
1901 |
Kržanja  |
| Rod |
Muško |
| SMRT |
1976 |
Banja Luka |
| LICNI ID |
I207 |
Porodično stablo Gošović |
| PROMENA |
3 Jan 2019 |
| BRAK |
Jordana Živković, rod. 1905, Pirot , smr. 1982, Beograd (GODINA I DANA 77 god.) |
| DECA |
| + | 1. Stracimir Gošović, rod. 1927, Đurakovac , smr. 16.XII 2018., Split |
| | 2. Ljiljana Henig, rod. 1929, Peć (GODINA I DANA 96 god.) |
| | 3. Tatjana Paunić, rod. 1939, Valjevo , smr. 1991, Beograd (GODINA I DANA 52 god.) |
| | 4. Tamara Gošović |
| | 5. Sofija Gošović |
| | 6. Svetlana Gošović |
| | 7. Nada Gošović, rod. 1941, Beograd , smr. 2022, Valjevo (GODINA I DANA 81 god.) |
|
| PROMENA |
24 Dec 2016 |
| PORODICNI ID |
F59 |
Porodicni list |
-
| Fotografije |
 |
|
-
| BIOGRAFIJA |
- Miloš je treći sin Đura Miljanova. Po završetku učiteljske škole u Danilovgradu učiteljovao je u Goraždu, Trepči, Gluhom Dolu, Paražu, Velikoj Slatini, Đurakovcu i Valjevu. U Valjevu je u početku bio učitelj u osnovnoj školi.
U hronici Borba pećkih komunista između dva rata (1918-1941), autori ističu da je učitelj Miloš Đurov, jedan od uglednih građana u Pećkom srezu.
Nakon oslobođenja najprije je nakratko radio kao školski nadzornik i prosvjetni instruktor na Ubu, a potom do 1950. godine u Valjevu. Nakon toga je bio direktor Škole učenika u privredi, a zatim direktor Obrazovnog tehničkog centra.
Bio je rezervni oficir Kraljevine Jugoslavije i SFRJ. Kao zamjenik a potom i komandir granične čete na albanskoj granici učestvovao u Šestoaprilskom ratu kada je sa svojom četom zauzeo talijansku karaulu nasuprot Lipovca i zarobio njenu posadu. Nosilac je ordena Sv. Save V reda, Srebrne medalje Crvenog krsta i Ordena rada II reda. Umro je iznenada u Banja Luci 6. januara 1976. godine, a sahranjen u Valjevu. U jednom od oproštajnih govora rečeno je da je Miloševa ličnost bila satkana od najuzvišenijih ljudskih vrlina. Uvijek je zračila dobrotom, razumijevanjem, plemenitošću, humanošću, ljubavlju i upornošću u radu. Vrednoća, iskrenost, ljubav i razumijevanje za djecu, mlade i sve ljude oko sebe bile su također osobine Miloševa karaktera.
Miloševa supruga Jordana rođena Živković (1905-1982) bila je učiteljica. Do udaje 1927. godine službovala je u Lipljanu a potom s Milošem u Đurakovcu i Valjevu. Nosilac je dvije srebrne medalje Crvenog krsta.
Jordana je rodila sedmoro djece - Tamara, Svetlana i Sofija - Sonja, umrle su u detinjstvu. Ostala djeca Stracimir, LJiljana, Tatjana i Nada stekla su akademsko obrazovanje.
Miloševa kćerka LJiljana,(1929) dr. med. specijalista neuropsihijatar u penziji je najstarija Jordanina i Miloševa kćer. Gimnaziju učila u Peći i Valjevu. Medicinski fakultet diplomirala u Zagrebu. Udata je za dr. Leonarda Heniga, neuropsihijatra u Zadru.
Srednja Miloševa kćerka Tatjana - Tanja (1939-1991) dipl.ing. agronomije. Osnovnu školu i gimnaziju učila i maturirala u Valjevu. Od diplomiranja do smrti radila je u Poljoprivrednom kombinatu Beograd. Sa suprugom Milanom Paunićem, dipl. politologom, rodila je dvoje djece, Vladimira (1978) Dr. arhitekture i Anju (1981), profesoricu španskog i engleskog jezika.
Nada (1941), treća Miloševa kćerka je dipl. ing. elektrotehnike. Specijalista je za mikroelektronske tehnologije u kojima se ponovljeno specijalizirala u SAD. Osnivač je i višegodišnji stručni voditelj i savjetnik Laboratorije (OUR-a) za mikroelektroniku preduzeća Rudi Čajevac u Banja Luci, prve takve laboratorije u SFRJ. Nije udata, živi u Beogradu.
|
|
|
|
