|
| |
|
Gošovići
Porodična istorija
|
 |
|
 1915 - 1943 (28 god.)
-
| PREZIME I IME |
Vukić Gošović |
| NADIMAK |
Komski |
| ROÐENJE |
1915 |
Kržanja  |
| Rod |
Muško |
| SMRT |
1943 |
Sutjeska |
| LICNI ID |
I239 |
Porodično stablo Gošović |
| PROMENA |
7 Jan 2017 |
-
| Fotografije |
 |
|
-
| BIOGRAFIJA |
- Vukić je po mnogo čemu ličio svom ocu. Nije imao uslova da se školuje. A volio je knjigu, pa je veoma mlad imao bogatu biblioteku, uglavnom socijalnog sadržaja. Okupljao je mlade u Kržanji, čak i osnovce, davao im knjige da čitaju. Formirao je vaspitnu grupu, kojoj je prenosio svoje znanje i iskustvo, činio sve da svaki pojedinac pročita što više knjiga, da se vaspitava u duhu moralnih i ljudskih vrijednosti. Po tim osobinama je u Kučima ostao u prijatnom i trajnom sjećanju, cijenjen i poštovan.
U KPJ je primljen 1936. godine. Bio je jedan od tročlanog rukovodstva te Partije u Kučima. Kao komunista je hapšen.
Jedan je od organizatora odlaska dobrovoljaca u Španiju 1937. godine. I sam je pokušao da pođe, ali nije uspio.
Uoči Drugog svjetskog rata se nalazio u koncentracionom logoru u Smederevskoj Palanci. Poslije napada NJemačke na Jugoslaviju došao je kući i odmah u sastavu 38. pješadijskog puka pošao na Skadarski front.
Po kapitulaciji Jugoslavije, aprila 1941, jedan je od organizatora ustanka u Podgoričkom srezu, a prilikom formiranja prve partizanske čete u Kržanji postaje njen politički komesar. Po povlačenju partizana u Bosnu, marta 1942.godine, ostaje u Kučima da ilegalno živi i politički djeluje. Četnici ga hvataju maja 1942. godine i predaju italijanima u Podgorici. U zatvoru ostaje do maja 1943. godine. Tada su partizani (Peta proleterska brigada) uspjeli da ga izbave zamjenom za zarobljene Italijane. Nakon razmjene raspoređen je na dužnost komesara artiljerijskog diviziona Treće divizije NOVJ. Početkom juna 1943. godine, poginuo je na Sutjesci i ostao nesahranjen.
Zbirka od tridesetak, u rukopisu sačuvanih Vukićevih pjesama, objavljena je 1985. godine, 42 godine poslije njegove pogibije.
Književnik Miroslav Đurović navodi da su te pjesme „vjerni otklik osjećanja i mišljenja međuratne mlade generacije boraca i komunista, njenih zanosa i snivanja, stvaranja i sagorijevanja, ali i njenih sumnji i zabluda“.
NJegova mladost nije produžena, nije dočekala snagu zrelih godina. Radost mu je kratko gorela svojim plamenom. Ali je u nezaborav ostala njegova ljubav prema čovjeku, snaga vaspitnog uticaja na mlade, spremnost da se žrtvuje za druge, da bratu bude brat, čovjeku u nevolji da pritekne u pomoć. Eto, bio je takav da neprijatelja nije imao, tvrde njegovi poznavaoci.
Sjećanja na Vukićev život i stvaralaštvo objavilo je nekoliko književnika i istoričara.285) Vukić nije bio oženjen.
|
|
|
|
|
